Rewaloryzacja Zabytkowych założeń Parkowych w Starym Gronowie

Opis projektu:

Stare Gronowo to wieś położona na skraju województwa pomorskiego, w odległości 3 km od ościennego województwa kujawsko – pomorskiego i wielkopolskiego w powiecie człuchowskim. Na chwilę obecną liczy ona ok. 700 mieszkańców, jest to największe sołectwo przynależne do gminy Debrzno. Wieś usytuowana jest pośród malowniczych terenów o dużych walorach turystycznych. Stare Gronowo to swego rodzaju perła gminy Debrzno, ponieważ na terenie miejscowości znajduje się zabytkowy kompleks pałacowo – parkowy z XIX wieku, który pierwotnie stworzony był w stylu angielskim o powierzchni 10,60 ha. W części parkowej znajdują się wyjątkowe gatunki drzew typowane na pomniki przyrody oraz jedno drzewo o statusie pomnika.

Misja:

Zespół pałacowo – parkowy z XIX wieku wpisany jest do rejestru ochrony zabytków. Na terenie Parku znajdują się drzewa o walorach pomnikowych oraz gatunki bardzo specyficzne tj.: – lipa srebrzysta, – klon jawor odmiana purpurowa, – klon srebrzysty, – jodła nikko, – lipa drobnolistna – dąb kaukaski, – dąb szypułkowy, – buk pospolity, – kasztanowiec biały, – modrzew europejski, – klon zwyczajny, – leszczyna turecka, – klon tatarski, – kasztan jadalny, – wiąz szypułkowy, – wiąz górski Cele realizacji projektu: 1. Cel główny: Zachowanie i ochrona istniejących walorów historyczno – kulturowych oraz przyrodniczych zabytkowego parku w Starym Gronowie. 2. Cele szczegółowe: 2.1 Ochrona drzew jako zabytków przyrody lub drzew wyznaczonych na pomniki przyrody. Wyeksponowanie oraz stworzenie warunków sprzyjających dalszemu istnieniu drzew oraz zabytkowych drzewostanów. 2.2 Ochrona drzew ze względów ekologicznych. 2.3 Ochrona drzew ze względów historycznych. 2.4 Odtworzenie ścieżek historycznych.

Wizja:

W ramach realizacji projektu chcielibyśmy przeprowadzić usunięcie samosiewów drzew – porastają one niemal cały teren zabytkowego parku. Z inwentaryzacji przeprowadzonej w 2002 r. oraz mapy załączonej do niej widać jak bardzo rozbudowały się na przestrzeni lat, tym samym tworząc gąszcz, który ma niekorzystny wpływ na cenny drzewostan, a także przyczynia się do pomniejszenia atrakcyjności parku pod względem turystycznym. Czego następstwem jest zapomnienie oraz zaniedbanie tego wyjątkowego obszaru. Samosiewy drzew utworzyły gęstą barierę ograniczając również dostęp do światła oraz wody dla starodrzewia, niemożności rozrostu z braku miejsca oraz wyjaławiania gleby. Tym samym narażają wyjątkowe egzemplarze drzew na uszkodzenia mechaniczne, czego następstwem są rozległe rany. Usunięcie samosiewów jest najistotniejszym elementem odtworzenia i zachowania historycznych założeń parkowych. Pozwoli ono na swobodniejsze działania sprzyjające ochronie oraz zachowanie tak okazałego i wartościowego drzewostanu. Ponadto na terenie parku znajduje się ok. 20 drzew zasługujących na miano pomnika. Dodatkowo teren zostanie oczyszczony z resztek budowlanych, gruzu i śmieci. Gęste krzaki i podszycia zostaną wykarczowane ręcznie. Samosiewy posiadające średnicę od 10 – 15 cm zostaną ścięte przy użyciu piły mechanicznej. Pozostałości po wykarczowaniu tj. gałęzie, korzenie, kora zostaną wywiezione oraz spalone.

Pozostale:

Metody realizacji zadania:

 Powyższe metody zostaną wykorzystane przy realizacji działań ponieważ nie wymagają one użycia ciężkiego sprzętu, który narażałby Zabytkowy Park na uszkodzenia mechaniczne.

Szczegółowy harmonogram działań:

Sprawozdanie z realizacji projektu: „Rewaloryzacja Zabytkowego Parku w Starym Gronowie”.